《遠離四種執著之教授》 傑尊札巴堅贊

小菩提

	༄༅། །ཞེན་པ་བཞི་བྲལ་གྱི་གདམས་པ་བཞུགས། ། རྗེ་བཙུན་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན། 《遠離四種執著之教授》 傑尊·札巴·堅贊 造 ༄༅། །བཀའ་དྲིན་ཅན་གྱི་བླ་མ་དང༌། །ཐུགས་རྗེ་ཅན་གྱི་ཡི་དམ་ལྷ། །སྙིང་ནས་སྐྱབས་སུ་མཆི་ལགས་ཀྱི། །བདག་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། །ཆོས་མིན་གྱི་སྤྱོད་པ་དགོས་རྒྱུ་མེད། །ཆོས་བཞིན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ལ། །ཞེན་པ་བཞི་བྲལ་གྱི་གདམས་ངག་འཚལ། །དེ་ཁྱེད་ཀྱི་སྙན་དུ་གསོལ་བར་བགྱི། ། མཆོད་བརྗོད་དང་། བཤད་པར་དམ་བཅའ་བ་བསྟན་ཏོ། ། 具大恩德上師和，具大悲心本尊前， 由衷至誠行皈依，祈請諸尊賜加持。 非法行為無必要，為能如法作修持， 遠離四種執著教，於此獻予汝聽聞： 供讚並承諾著述。 ཚེ་འདི་ལ་ཞེན་ན་ཆོས་པ་མིན། ། འཁོར་བ་ལ་ཞེན་ན་ངེས་འབྱུང་མིན། ། བདག་དོན་ལ་ཞེན་ན་བྱང་སེམས་མིན། ། འཛིན་པ་བྱུང་ན་ལྟ་བ་མིན། ། 若執著此生，則非修行者； 若執著輪迴，則無出離心； 若執著己利，不具菩提心； 執著生起時，即失去正見。 དང་པོ་ཚེ་འདིར་མ་ཞེན་པར། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཐོས་བསམ་སྒོམ་པ་གསུམ། །ཚེ་འདི་ལ་དམིགས་ནས་བསྒྲུབ་པ་དེ། །ཆོས་པ་མིན་གྱིས་བཤོལ་ལ་ཞོག །ཐོག་མར་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད་ཙམ་ན། །མཐོ་རིས་སྒྲུབ་པའི་རྩ་བ་ཅན། །ཐར་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐེམ་སྐས་ཅན། །སྡུག་བསྔལ་སྤོང་བའི་གཉེན་པོ་ཅན། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་མེད་ཐབས་མི་གདའ་སྟེ། 首棄於此生執著，戒律以及聞思修， 凡為今世而受持，皆非正法當棄捨。 起初當持守戒律，投生善趣之根本， 通往解脫道階梯，消除痛苦之對治， 若無戒律皆不成。 །ཚེ་འདི་ལ་ཞེན་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དེ། །ཆོས་བརྒྱད་སྒྲུབ་པའི་རྩ་བ་ཅན། །ཚུལ་ཁྲིམས་ངན་ལ་གཤེ་བ་ཅན། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་ལ་ཕྲག་དོག་ཅན། །རང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ངོ་ཕག་ཅན། །ངན་འགྲོ་སྒྲུབ་པའི་ས་བོན་ཅན། །བཅོས་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤོལ་ལ་ཞོག 執著此生而持戒，成世間八法根本， 批評行止不佳者，嫉妒確實持戒者， 自身戒律成誑諂，播下投生惡趣種， 虛矯持戒當棄捨。 །ཐོས་བསམ་བྱེད་པའི་གང་ཟག་དེ། །ཤེས་བྱ་སྒྲུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ཅན། །མ་རིག་སེལ་བའི་སྒྲོན་མེ་ཅན། །འགྲོ་བ་འདྲེན་པའི་ལམ་རྒྱུས་ཅན། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་ས་བོན་ཅན། །ཐོས་བསམ་ལ་མེད་ཐབས་མི་གདའ་སྟེ། 精勤聽聞思維者，具一切知識財富， 持驅散無明燈炬，通曉引導眾生道， 獲得法身之種子，故此聞思不可少。 །ཚེ་འདི་ལ་ཞེན་པའི་ཐོས་བསམ་དེ། །ང་རྒྱལ་སྒྲུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ཅན། །ཐོས་བསམ་དམན་ལ་བརྙས་པ་ཅན། །ཐོས་བསམ་ལྡན་ལ་ཕྲག་དོག་ཅན། །འཁོར་དང་ལོངས་སྤྱོད་འཚོལ་བ་ཅན། །ངན་འགྲོ་སྒྲུབ་པའི་རྩ་བ་ཅན། །ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་ཐོས་བསམ་བཤོལ་ལ་ཞོག ། 若執此生行聞思，所得僅為驕慢財， 藐視聞思較劣者，嫉妒實修聞思者， 汲汲求取徒眾財，成就惡趣根本因， 棄世間八法聞思。 སྒོམ་པ་བགྱིད་པའི་གང་ཟག་ཀུན། །ཉོན་མོངས་སྤོང་བའི་གཉེན་པོ་ཅན། །ཐར་ལམ་སྒྲུབ་པའི་རྩ་བ་ཅན། །གནས་ལུགས་རྟོགས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ཅན། །སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་པའི་ས་བོན་ཅན། །སྒོམ་པ་ལ་མེད་ཐབས་མི་གདའ་སྟེ། 凡是修學禪定者，具持煩惱之對治， 成就解脫道根本，能證得本然財富， 獲得成佛之種子，故此禪修不可少。 །ཚེ་འདི་ལ་དམིགས་པའི་སྒོམ་པ་དེ། །དབེན་པར་བསྡད་ཀྱང་འདུ་འཛི་ཅན། །ལོང་གཏམ་སྨྲ་བའི་ཁ་ཏོན་ཅན། །ཐོས་བསམ་བྱེད་ལ་སྐུར་བ་ཅན། །སྒོམ་པ་གཞན་ལ་ཕྲག་དོག་ཅན། །རང་གི་སྒོམ་པ་རྣམ་གཡེང་ཅན། །ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་བསམ་གཏན་བཤོལ་ལ་ཞོག ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས། མངོན་པ་མཛོད་ལས། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །སྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ལ་ཡང་དག་དང་ལྟར་སྣང་གི་དབྱེ་བ་དངོས་སུ་བསྟན་ཏོ། །དལ་འབྱོར་སྙེད་དཀའ་དང་། འཆི་བ་མི་རྟག་པ་སྒོམ་ཚུལ་ཤུགས་ལ་བསྟན་ཏོ། ། 禪修所緣唯此生，閉關成勞碌消遣， 修誦成無義絮語，蔑視真正聞思者， 嫉妒其他修行者，自身所修唯散亂， 棄世間八法禪修。 以上段落，《俱舍論》云：「如理安住聞和思，觀修行持極奉行。」如所說般，此處直接明瞭分辨了（修行之）真實意與相似法，並間接開示觀修「人身睱滿難得」與「死亡無常」之方法。 མྱ་ངན་འདས་པ་སྒྲུབ་པ་ལ། །ཁམས་གསུམ་ལ་ཞེན་པ་སྤང་ཡང་འཚལ། །ཁམས་གསུམ་ལ་ཞེན་པ་སྤོང་བ་ལ། །འཁོར་བའི་ཞེན་པ་དྲན་པར་འཚལ། ། 為得涅槃出苦海，三有執著當棄捨， 為能不執三有界，當思輪迴諸過患。 དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་དེ། །ངན་སོང་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཡིན། །དེ་ལེགས་པར་བསམས་ན་སྐྱི་ཤ་འབུང༌། །ཐོག་ཏུ་བབས་ན་བསྲན་ཐབས་མེད། །སྤོང་པའི་དགེ་བ་མི་སྒྲུབ་པར། །ངན་སོང་གི་སོ་ནམ་བྱེད་བྱེད་པོ། །དེ་གང་ན་འདུག་ཀྱང་ཐེ་ལེ་ལེ། 首先當知有苦苦，此為下三道之苦， 細細思量則顫慄，如若臨頭不堪忍， 然卻不修律己善，持續耕耘惡趣田， 身處彼處極怖畏。 །འགྱུར་བའི་སྡུག་བསྔལ་བསམས་ཙ་ན། །མཐོ་རིས་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བ་ཡོད། །བརྒྱ་བྱིན་ཐ་མལ་དུ་སྐྱེ་བ་ཡོད། །ཉི་ཟླ་མུན་པར་འགྲོ་བ་ཡོད། །སྒྱུར་རྒྱལ་བྲན་དུ་སྐྱེ་བ་ཡོད། །དེ་ལུང་ལ་བརྟེན་ནས་ཡིད་ཆེས་ཀྱང༌། །ཕལ་པས་རྟོགས་པར་མི་ནུས་པས། །རང་སྣང་མི་ཡི་འགྱུར་བ་ལྟོས། །མི་ཕྱུག་པོ་སྤྲང་པོར་འགྲོ་ཡིན་འདུག །ཁ་དྲག་པོ་ཞན་པོར་འགྲོ་ཡིན་འདུག །མི་མང་པོ་གཅིག་ཏུ་འགྲོ་ཡིན་འདུག །དེ་ལ་སོགས་པ་བསམ་མི་ཁྱབ། 其次當思維變苦，善趣復墮入惡趣， 帝釋可轉生凡夫，日月趨暗淡無光， 帝王轉生卑下僕，出自經典例當信， 然而凡夫難明瞭，唯眼觀人間變遷， 富者淪落為乞丐，強者轉變為弱者， 眾人之中存一人，種種變化難思議。 །འདུ་བྱེད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བསམས་ཙ་ན། །བྱ་བའི་ལས་ལ་ཟིན་པ་མེད། །མི་མང་ཡང་སྡུག་ལ་ཉུང་ཡང་སྡུག །ནོར་ཕྱུག་ཀྱང་སྡུག་ལ་ལྟོགས་ཀྱང་སྡུག །མི་ཚེ་ཐམས་ཅད་གྲབས་ལ་ཟད། །གྲབས་བྱེད་པའི་འཕྲོ་ལ་ཐམས་ཅད་འཆི། །ཤི་ཡང་གྲབས་ལ་ཟིན་པ་མེད། །ཚེ་ཕྱི་མའི་གྲབས་ཀྱི་མགོ་ལ་འཇུག །འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཕུང་པོ་ལ། །ཞེན་པར་བྱེད་རྣམས་ཐེ་ལེ་ལེ། ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་དངོས་སུ་བསྟན་ནས། ལས་འབྲས་ཀྱི་བླང་དོར་ཤུགས་ལ་བསྟན་ཏོ། ། 復次當思維行苦，欲行事務無止盡， 人多人少皆是苦，富足饑饉亦皆苦， 人生盡耗準備中，期間死亡席捲去， 死後亦不得休止，又為來世做準備。 眾苦積聚成輪迴，貪執於此太顛倒， 以上段落，直接説明「輪迴過患」後，間接開示「業果取捨」。 ཞེན་པ་བྲལ་ན་མྱ་ངན་འདའ། །མྱ་ངན་འདས་ན་བདེ་བ་ཐོབ། །ཞེན་པ་བཞི་བྲལ་ཉམས་ཀྱི་དབྱངས། །བདག་གཅིག་པུ་ཐར་བས་ཕན་རྒྱུ་མེད། །ཁམས་གསུམ་སེམས་ཅན་ཕ་མ་ཡིན། །ཕ་མ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་གསེབ་ཏུ་བཞག །བདག་བདེ་བར་འདོད་པ་ཐེ་ལེ་ལེ། །ཁམས་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བདག་ལ་སྨིན། །བདག་གི་བསོད་ནམས་སེམས་ཅན་ཁྱེར། །བསོད་ནམས་འདི་ཡི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཤོག ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས་རྒྱུ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ཤུགས་ལ་བསྟན་ནས། འབྲས་བུ་བདག་གཞན་བརྗེ་བ་དངོས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། 遠離執著即涅槃，得涅槃即獲大樂， 遠離四執之道音。獨自解脫無利益， 三界有情皆父母，遺棄雙親劇苦中， 唯求己樂太不堪。三有苦異熟於己， 自身福德獻有情，以此福德之加持， 願一切眾皆成佛。 此段落間接地開示當觀修慈心與悲心爲因，主要表達的是應當觀修自他交換。 བདག་ཇི་ལྟར་འདུག་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་ངང༌། །འཛིན་དང་བཅས་ལ་གྲོལ་བ་མེད། །དེ་ཡང་ཞིབ་ཏུ་བཤད་ཙ་ན། །ཡོད་པར་འཛིན་ལ་ཐར་པ་མེད། །མེད་པར་འཛིན་ལ་མཐོ་རིས་མེད། །གཉིས་ཀར་འཛིན་པ་མི་ཤེས་པས། །གཉིས་མེད་ཀྱི་ངང་ལ་གང་དགར་ཞོག ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས་རྟག་ཆད་ཀྱི་ལྟ་བ་སྤངས་ནས་ཟུང་འཇུག་གཉིས་མེད་ལ་བློ་འཇོག་ཚུལ་སྤྱིར་བསྟན་ཏོ། ། 無論法道行多遠，凡有我執無解脫， 更加詳細做言說：若是執有無解脫， 若是執無無善趣，有無俱執唯無明， 盡力安住無二中。 以上段落，主述應當摒棄「常」、「斷」二見後，將心安住於無二雙運的方法。 ཆོས་ཀུན་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན། །ཕྱྭ་དང་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་པ། །འབྱུང་བཞིའི་བྱེད་མཁན་མ་ཚོལ་བར། །སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངང་ལ་གང་དགར་ཞོག ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས་བྱང་སེམས་སེམས་ཙམ་པ་དང་ཐུན་མོང་བའི་ལམ་རིམ་བསྟན་ནས། ཐེག་ཆེན་དབུ་མ་པའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལམ་ནི། 萬法悉為心行境，不覓四大生起因， 諸如巧合、全能神，盡力住最密心性。 以上段落，主述唯識宗與共通道次第的菩提心。大乘中觀宗之不共道： སྣང་བ་སྒྱུ་མའི་རང་བཞིན་དང༌། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་ཡི། །གནས་ལུགས་བརྗོད་པར་མི་ཤེས་ཀྱིས། །བརྗོད་བྲལ་གྱི་ངང་ལ་གང་དགར་ཞོག ། འདི་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཞི་གནས་སྒོམ་ཚུལ་ཤུགས་ལ་བསྟན་ནས། ལྷག་མཐོང་སྒོམ་ཚུལ་ལ། ཡུལ་སྣང་སེམས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། དེ་སྒྱུ་མར་བསྒྲུབ་པ་དང་། དེ་རང་བཞིན་མེད་པ། རྟེན་འབྲེལ་དང་། བརྗོད་བྲལ་ཏུ་གཏན་ལ་ཕབ་ནས། སྤྲོས་བྲལ་ཟུང་འཇུག་བསྒོམ་པ་དངོས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། 顯相自性如幻象，因緣相依而生起， 萬法如是離言詮，盡力安住不可言。 此段落間接講述修止的方法後，主要闡述：在修觀的方式上，先要抉擇對境和顯現皆由心生，如幻象故無自性，依緣而起，離於言詮，之後進而觀修離戲雙運。 ཞེན་པ་བཞི་བྲལ་བཤད་པ་ཡི། །དགེ་བ་འདི་ཡི་བསོད་ནམས་ཀྱིས། །འགྲོ་བ་བདུན་པོ་མ་ལུས་པ། །སངས་རྒྱས་ས་ལ་འགོད་པར་ཤགོ ། ཞེན་པ་བཞི་བྲལ་གྱི་གདམས་ངག་རྣལ་འབྱོར་པ་གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་དཔལ་ས་སྐྱའི་དགོན་པར་སྦྱར་བ་ཆོས་རྗེ་ས་པཎ་གྱི་མཆན་སྦྱར་མ་བཅས་རྫོགས་སོ།། །། 遠離四種執著之，解說善德藉由此， 七道有情一切眾，咸願安置於佛地。 此遠離四種執著之教授，由瑜伽士札巴堅贊撰于吉祥薩迦寺，並加薩班之旁注。 2015年8月，Bella Chao漢譯，蔣揚桑波喇嘛審定。 https://bellachao.wordpress.com/2015/08/21/drakpagyaltsen/